บางคนก็ยังไม่รู้ว่าระลึกนึกถึงคุณของพระพุทธเจ้าเป็นอย่างไร
บางคนกราบพระใจนึกถึงเรื่องอื่นอันนี้ไม่ใช้
เป็นการสักแต่ว่ากราบ แต่ใจขุ่นมัว
อันนี้ไม่ถูก...กราบกี่ปีก็เข้าไม่ถึงพระ...
วิธีระลึกนึกถึงคุณของพระพุทธเจ้า
ก็คือ การระลึกนึกถึงความดีของพระพุทธเจ้า นึกยังไง ก็นึกว่า
ท่านเป็นบุคคลที่กิเลสในจิตไม่มีแล้ว เป็นผู้บริสุทธิ์
เป็นผู้ที่ควรแก้การเคารพนบไหว้....การจะบอกความดีของพระพุทธเจ้าจะพูดไปแล้วก็หาที่สุดไม่ได้
จะนำมาบอกหมดก็คงบรรยายกันยาว รวมความแล้วก็คือการระลึกนึกถึงความดีของพระพุทธเจ้า พระท่านบอกว่า ความดีของพระพุทธเจ้าจะว่ากันจนหมดปีหมดชาติ
หมดไปจนหนึ่งกัป ก็ว่าไม่หมด ท่านว่าไว้อย่างนี้ เอาแบบรวบรัด ก็คือ
เวลากราบให้ระลึกนึกกราบพระพุทธรูปให้มีอยู่ในจิตเราตลอดเวลา
วิธีระลึกนึกถึงคุณของพระธรรม พระท่านบอกว่าให้เรานึกถึงดอกบัวแก้วออกมาจากปากพระพุทธรูปล่วงลงมาที่กลางกระหม่อม
หรือ กลางหัวของเรา
วิธีระลึกนึกถึงพระสงฆ์ ก็ให้เราเวลาก้มลงกราบท่าน
ก็ให้นึกถึงพระสงฆ์ที่เป็นพระสุปติปันโน หรือ พระอรหัต์ หรือ พระสงฆ์ที่เราเคารพ
ให้นึกถึงเรากราบแทบเท้าท่าน...
สรุปแล้ว
เวลาเรากราบพระ หรือ การสวดนะโม หรือสวดบทเริ่มต้นบทอะไรก็แล้วแต่ ก็ให้ระลึกนึกถึงคุณของพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์
แบบที่แนะนำข้างต้น
ให้ระลึกนึกถึงแบบนี้ผลบุญถึงจะเข้าถึงจิตใจของเราอย่างแท้จริง...
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น