สมาธิ แปลว่า การตามนึกถึง ได้เรื่อยๆ อย่างเช่น เราใช้คำภาวนา ว่า พุธโท หรือ
คำภาวนาอย่างอื่น เมื่อเริ่มภาวนา ก็ให้เราเริ่มต้น ตามนึกถึง คำว่า พุธโท
อย่าให้อารมณ์ใดเข้าแทรกได้
ในระหว่างที่เราภาวนา.....เมื่ออารมณ์ใดเข้ามาแทรกแสดงว่าสมาธิของเราไม่ตั้งมั่น....หากในระหว่างเราภาวนาไปเรื่อยๆ
ไม่มีอารมณ์ที่เป็นอกุลกรรมเข้ามาแทรกถือว่าอารมณ์ทรงตัว
หากเราทำได้มากก็จะเป็นผลดีกับตัวเอง
การทำสมาธิหากใครทำได้มาก
ก็ถือว่าเราโชคดีกว่าผู้อื่น....เพราะการทำสมาธิไม่ให้อารมณ์ใดเข้ามาแทรกนั้นต้องขยันทำทุกวัน....ถ้าทำบ้าง...ไม่ทำบ้าง....รับรองทำกี่ชาติก็ไม่สำเร็จ....การจะทำสมาธิให้จิตนิ่ง
หรือ ไม่ให้อารมณ์ใดเข้าแทรกได้ ไม่ใช่เรื่องง่ายๆ
ผู้เขียนฝึกอยู่เป็นประจำ...แต่อารมณ์แทรงนี้มีเยอะมาก....
อารมรณ์ของเรานี้แบ่งได้ 2 แบบ คือ
อารมณ์กุศลกรรม และ อกุศลกรรม
หากใครห้ามอารมณ์อกุศลกรรมไม่ให้เข้ามาแทรกได้ ก็ถือว่าเราทำสมาธิได้
ฉะนั้น สมาธิ แปลว่า การตามนึกถึง อารมณ์ที่เป็นกุศลได้เรื่อยๆ นั้นเอง
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น